Anneli Rispens (38) is mama van dochter Louanne (10 maanden ) en ze woont samen met haar vriend Ruud in Amstelveen. Deze prachtige moeder & vrouw is werkzaam als social media management consultant en ze deelt eerlijke verhalen over mama’en, ondernemen en gebalanceerd leven op haar Instagram account https://www.instagram.com/so_me_anneli/
Wat betekent ‘mama zijn’ voor jou ?
Mama zijn voelt een beetje als thuiskomen op een plek waar ik nog nooit ben geweest. Als je begrijpt wat ik bedoel. Op een of andere manier gaat het me tot nu toe heel natuurlijk af. Terwijl ik het vooraf heel moeilijk vond om te bedenken wat voor soort moeder ik zou zijn.
Hoe was voor jou de overgang van vrouw naar moeder ?
Voor mijn gevoel begon die overgang op het moment dat we naar elkaar uitspraken dat we er voor wilden gaan. Helaas ging het zwanger worden bij ons niet vanzelf. Door jarenlang pilgebruik in combinatie met overmatig sporten en diëten was ik mijn cyclus kwijt geraakt. Ik was teleurgesteld in mijn lijf, maar vooral in mezelf. Het voelde alsof ik de vrouw in mezelf had afgewezen. Met behulp van een coach heb ik meer ruimte geschept voor mijn eigen vrouwelijkheid, en ben ik actief aan de slag gegaan om mijn eigen ‘huis’ op te ruimen om plaats te maken voor ons kind.
Hoe vind je het om zwanger te zijn? En heb je tijdens je zwangerschap extra goed voor jezelf gezorgd? (self-care)
De worsteling die ik ervoer met mijn ‘vrouw zijn’ verdween als sneeuw voor de zon toen ik zwanger werd. Ik heb me nog nooit zo op-en-top vrouw gevoeld als toen. Zwanger zijn vond ik, vanaf het tweede trimester, geweldig. Omdat ik een half jaar eerder een vroege miskraam had gehad, leken die cruciale eerste maanden een eeuwigheid te duren.
Gedurende m’n zwangerschap verbleef ik voor werk in Barcelona. M’n vriend was in Amsterdam ondertussen onze verbouwing aan het coördineren en kwam om het weekend langs. Ik kon dus geheel volgens mijn eigen ritme leven. Ik had een vaste masseur, ging naar zwangerschapsyoga en omdat ik weinig sociaal leven had, kwam ik helemaal tot rust.
Hoe bereide je je voor op je bevalling ?
Hoe bereide je je voor op je bevalling ?Inmiddels weet ik dat zelfs met de beste voorbereiding er geen garanties zijn. Het was mijn grote wens om thuis in bad te bevallen. In het ouderlijk huis waarin ik zelf was geboren en wat ik inmiddels van mijn vader had overgekocht. Ik had totaal geen angst voor de bevalling, sterker nog, ik zag er naar uit. In Barcelona volgde ik samen met Ruud een hypnobirthing cursus en ik deed braaf m’n affirmaties, oefende de verschillende ademhalingen en nam een verloskundige in de arm die gespecialiseerd was in thuisbevallingen.
Helaas viel mijn droom in duigen toen mijn vliezen braken en tijdens controle in het ziekenhuis bleek dat onze dochter in het vruchtwater had gepoept. Ik werd ingeleid maar mijn ontsluiting kwam onvoldoende op gang. Uiteindelijk heb ik een ruggenprik gekregen. 56 uur nadat mijn vliezen braken kwam onze dochter met een infectie ter wereld. Na een week antibiotica mochten we eindelijk naar huis. Hopelijk is het me gegeven om een volgende keer thuis in alle rust te bevallen.
Wat heb je gedaan om te herstellen van je 1e bevalling ?
De bevalling was een uitputtingsslag. Ik was kapot van drie nachten zonder slaap en van onderen voelde het alsof Rico Verhoeven me K.O. had gemept. In het ziekenhuis werd me geadviseerd om 3 x per dag op een harde stoel te zitten om zwelling tegen te gaan. Deze martelgang combineerde ik met de andere, namelijk kolven. Voor mijn herstel was het geweldig om in het ziekenhuis te liggen. Het leven op 10m2 is heel overzichtelijk, en wanneer we hulp nodig hadden hoefden we maar op een bel te drukken.
Eindelijk thuis kreeg ik een postpartum behandeling van Layla Cremer, dit kan ik iedereen aanraden. Ik geloof er heilig in dat het van groot belang is om je als vrouw die eerste weken volledig op je eigen herstel te richten. Door goed voor jezelf te zorgen kan je ook goed voor een ander zorgen. Elke dag gaf ik m’n lijf een massage met warme sesamolie, en nam de tijd om te douchen en m’n buik in te binden zoals Layla me had geleerd. We deden niet aan geplande kraamvisite maar nodigden in plaats daarvan iedereen na 1,5e maand uit in de kroeg voor een baby-borrel.
Die eerste maanden heb ik bijna dagelijks met Louanne in de draagzak gewandeld in het bos. Ook begon ik vrij snel al met wat lichte streches en yoga oefeningen. Na drie maanden ben ik rustig aan weer begonnen met krachttraining met een personal trainer van het Mama Glow programma en na vier maanden met hardlopen. Nu 9 maanden later voelt het alsof het grootste deel van het herstel achter me ligt. Wel heb ik nog een lichte diastase en gevoeligheid bij het vrijen door de knip die is gezet. Hiervoor start ik met Integral Pelvic Therapy, een therapie gericht op herstel van het bekkengebied.
Wat zou je zeggen tegen aanstaande moeders die nog gaan bevallen ? Heb je een tip om hen vertrouwen te geven ?
Hoewel m’n bevalling anders liep dan gehoopt kijk ik er achteraf toch positief op terug. Wat me bij is gebleven is de verbinding die ik voelde met m’n vriend en onze dochter. We hebben het echt met z’n drieën gedaan. Doordat we vooraf veel hadden gesproken over onze hopen, wensen en verwachtingen wisten we in het moment precies wat ons te doen stond. Vertrouw op jezelf, you’ve got this! En als dat niet helpt, bedenk dan… er is er nog nooit eentje blijven zitten. Die gedachte hield mij tot het bittere eind op de been ;).
Je bent moeder van een dochter! Daarnaast heb je je eigen bedrijf. Hoe gaaf is dat ?! En hoe combineer je dit met elkaar ? Hoe vind je je balans?
Na mijn zwangerschapsverlof ben ik voor mezelf begonnen als Social Media Management Consultant. Een stap die voor mij heel logisch voelde omdat ik voor mezelf meer vrijheid wilde creëren om het moederschap en mijn carrière naast elkaar vorm te geven. Corona was natuurlijk een behoorlijke domper op de feestvreugde, maar inmiddels heb ik een aantal leuke klussen. En elk nadeel heeft z’n voordeel. Doordat m’n vriend verplicht moest thuiswerken hadden we samen alle tijd om te wennen aan onze nieuwe gezinssituatie en hierin samen een balans te vinden.
Louanne gaat de 4 dagen dat wij allebei werken naar de opvang zodat ik me volledig op m’n klanten en het bouwen van m’n business kan richten. Daarnaast zorg ik ervoor dat ik regelmatig tijd maak om te sporten, te mediteren en hebben we wekelijks vrienden te eten. Als we behoefte hebben aan wat tijd samen brengen we Louanne naar m’n schoonouders. Hoewel ik helemaal dol ben op onze dochter denk ik dat de balans hem vooral zit in loslaten op het moment dat ik niet bij haar ben.
